Relacjonowanie rozkazów i próśb w języku hiszpańskim jest proste ponieważ wystarczy jedynie znajomość dwóch czasów: presente de subjuntivo oraz imperfecto de subjuntivo.

Jeśli rozkaz o którym wspominamy został wydany przed chwilą, jest to rozkaz aktualny, czasownik wprowadzający taki jak pedir, decir lub mandar będzie odmieniony w czasie presente de indicativo bądź pretérito perfecto de indicativo natomiast przytoczona treśc wyrażona czasem presente de subjuntivo:

„Haced los deberes” „Zróbcie pracę domową”

Mamá dice/ha dicho que hagamos los deberes. Mama mówi/powiedziała żebyśmy zrobili pracę domową.

„Cuéntame algo” „Opowiedz mi coś”

Me pide/ha pedido que le cuente algo. Prosi/poprosiła bym coś jej opowiedział.

Jeśli rozkaz wydany był w zakończonym okresie czasu (wczoraj, w zeszłym tygodniu itp.), czasownik wprowadzający będzie w czasie indefinido bądź imperfecto de indicativo natomiast rozkaz przytoczony jest w czasie imperfecto de subjuntivo:

„Haced los deberes” „Zróbcie pracę domową”

Mamá dijo/decía que hiciéramos los deberes. Mama powiedziała/mawiała byśmy zrobili/robili pracę domową.

„Cuéntame algo” „Opowiedz mi coś”

Me pidió/pedía que le contara algo. Poprosiła/prosiła bym coś jej opowiedział.