Gerundio to forma czasownikowa pokrewna angielskiemu gerund bądź polskiemu imiesłowowi czynnemu. Ma ona kilka zastosowań lecz jednym z najbardziej podstawowych jest to gdy idzie w parze z czasownikiem estar.

Używamy estar+gerundio by mówić o czynności która się dzieje w chwili mówienia, nie na ogół, nie czasami a właśnie w tym konkretnym momencie:

Estamos volviendo. Wracamy.

Elena se está pintando. Elena się maluje.

Estás descansando. Odpoczywasz.

Forma gerundio dla danego czasownika jest jedyna, nieodmienna. To czasownik estar odpowiada za wskazanie osoby która wykonuje czynność:

Estoy bailando. Tańczę.

Estás bailando. Tańczysz.

Está bailando. Tańczy.

Estamos bailando. Tańczymy.

Estáis bailando. Tańczycie.

Están bailando. Tańczą.

Aby stworzyć formę gerundio wystarczy od czasownika kończącego się na -ar odjąć właśnie tę dwuliterową końcówkę i dodać -ando:

bailar → bailando

entrenar → entrenando.

W przypadku czasowników zakończonych na -er lub -ir, usuwamy właśnie te końcówki i w obu przypadkach dodajemy -iendo:

beber → bebiendo

meter → metiendo

abrir → abriendo

escribir → escribiendo.